سفرنامه کیش

گل قشنگم

اسفند سال 1388 در حالی که ما خیالمون از بابت بهبودی کامل بابابزرگ نازنینت راحت شده بود تصمیم گرفتیم برای یه استراحت کامل بریم جزیره کیش. راستش همه ما سال بسیار سختی را پشت سر گذاشته بودیم و در نتیجه نیاز داشتیم که برای تمدید روحیه و اعصاب به یه مسافرت بریم.

این بار قرار بود شما برای اولین بار سوار هواپیما بشی و ما یه کمی از این موضوع نگران بودیم. آخه من و بابا بارها شاهد گرفتگی گوش کودکان تو هواپیما و استیصال مامان و باباهشون بودیم.تنها راه چاره هم که همه پیشنهاد می دادند این بود که لحظه اوج گیری بایستی شما حتما" در حال شیر خوردن و مکیدن سینه من باشی.

به هرترتیب هواپیمایمان حرکت کرد و خدا را هزاران بار شکر شما نه در رفت و نه در طی مسیر برگشت مشکلی واست پیش نیومد.البته تو راه برگشت خوابیده بودی.

من و بابا دلمون می خواست برای تمدید خاطره اولین سفر مشترکمون به کیش بریم هتل مریم ولی از اونجا که این هتل یه کم دور بود هتل شایان را رزرو کردیم. راننده اتوبوسی که به استقبالمون اومده بود آهنگ شادی را گذاشته بود و شما هم طبق معمول با شنیدن صدای اهنگ شروع به رقصیدن و قردادن کردی. و این حرکتت باعث خنده و شادی همه مسافرها شد.

مسئول پذیرش هتل که اقای بسیار جوان و خوش تیپی بود از همون لحظه اول که تو را دید حسابی عاشقت شد و تا روز آخر هروقت شما را توی لابی می دید با یه توپ می اومد و حسابی باهات فوتبال بازی می کرد.شبهایی هم که شیفت کاریش نبود قبل از ترک هتل می اومد در اتاقمون و ازت خداحافظی می کرد.

خوشبختانه چند روزی را که اونجا بودیم هوا هم خیلی عالی بود و ما حسابی از تک تک لحظات سفرمون لذت بردیم و من یه عالمه عکس خوشگل ازت گرفتم.

دریا تجربه بسیار جدیدی برای شما بود و اولین باری که دریا را دیدی طرز نگاهت خیلی خیلی متفاوت و سرشار از سوال و تعجب بود، وقتی هم که داشتیم به سمت هتل برمی گشتیم تا زمانی که دریا را در دیدرست داشتی تو بغل بابا نگاهش کردی.